Wentylacja mieszkań i domów latem - dlaczego warto o niej pamiętać?

Rolą systemu wentylacji jest nie tylko zapewnienie komfortu użytkownikom pomieszczeń. Równie ważne jest usuwanie z powietrza wilgoci, której nadmierna ilość sprzyja zawilgoceniu budynku i przyczynia się do rozwoju grzybów i pleśni.
Ilość wilgoci w budynku zależy od sposobu użytkowania pomieszczeń oraz od zawartości wilgoci w powietrzu zewnętrznym, które napływa do budynku.
Im większa aktywność mieszkańców: gotowanie, kąpiele, pranie, duża liczba osób przebywających w mieszkaniu, tym bardziej intensywna emisja wilgoci. Warto pamiętać, że trzyosobowa rodzina może wyprodukować w ciągu doby nawet 8-10 litrów wody, która jest rozpraszana w powietrzu.
Wilgoć napływa do budynku także wraz z powietrzem zewnętrznym. W zależności od pory roku jej ilość jest różna. W polskim klimacie zimy są z reguły suche, więc ilość wilgoci przedostającej się do budynku jest stosunkowo niewielka. A więc ogólna wilgotność w mieszkaniu lub domu zależy bardziej od sposobu jego użytkowania i oczywiście od sprawności działania wentylacji. Przy dobrze działającej wentylacji nie powinno dochodzić do zawilgocenia budynku.
Wbrew pozorom większym problemem może okazać się zapewnienie optymalnej wilgotności w budynku latem. Powietrze o tej porze roku jest znacznie bardziej wilgotne niż zimą. Duża zawartość pary wodnej w powietrzu doprowadzanym do budynku może sprawiać, że nawet stosunkowo nieźle działająca wentylacja nie zawsze może odpowiednio osuszyć takie pomieszczenia jak łazienka czy pralnia. Może dochodzić do trwałego zawilgocenia tych pomieszczeń. Sytuacja ta występuje zwłaszcza w budynkach wentylowanych w sposób naturalny, bowiem wentylacja grawitacyjna latem działa słabo lub nie działa wcale. Brak jest podstawowej siły napędowej, czyli różnicy temperatury między pomieszczeniami a otoczeniem budynku. Co prawda latem silnie wietrzymy mieszkania, otwierając okna, lecz pomieszczenia takie jak łazienka czy pralnia z reguły nie mają okien i tym samym wietrzenie nie pomaga w usuwaniu wilgoci. W łazienkach słabo schną mokre ręczniki, na ścianach i posadzce osadza się wilgoć, szczególnie długo utrzymująca się w zakamarkach, gdzie cyrkulacja powietrza jest utrudniona.
Do określania wilgotności służą higrometry, które pozwalają zmierzyć wilgotność względną powietrza.
Wilgotność względna to stosunek rzeczywistej zawartości pary wodnej znajdującej się w powietrzu do maksymalnej, jaką może zawierać powietrze w określonej temperaturze bez jej skroplenia (stan nasycenia).
Wilgotność względna obrazuje ilość zawartej w powietrzu pary wodnej w zależności od warunków panujących w pomieszczeniu m.in. temperatury i ciśnienia.
Wilgotność względna powietrza określana jest w procentach. Jest wartością stałą jedynie w określonych parametrach. Na przykład ta sama zawartość pary wodnej w powietrzu przy temperaturze -10 stopni sprawi, że wilgotność względna może wynosić 90%, a w temperaturze +20 stopni będzie równa jedynie 10%. Czyli im chłodniej w pomieszczeniu tym wilgotność względna jest większa i tym łatwiej para wodna wykrapla się w najchłodniejszych miejscach, przy tej samej zawartości wilgoci w powietrzu.
Zalecany zakres wilgotności zimą to 40-60% (przy założonej temperaturze 18-20 stopni) jednak nie mniej niż 30%. Latem zaś wilgotność nie powinna przekraczać 70%. Wilgotność wychodząca poza zalecane granice (w górę i w dół) powoduje dyskomfort.