Higrosterowana wentylacja naturalna składa się z dwóch podstawowych elementów: higrosterowanych nawiewników umieszczanych w pokojach oraz higrosterowanych kratek wywiewnych instalowanych w pomieszczeniach technicznych. W przeciwieństwie do innych systemów wentylacji, każdy element składowy reaguje samoczynnie i dostosowuje przepływ powietrza do potrzeb pomieszczenia, w którym się znajduje.

Higrosterowanie wykorzystuje naturalną właściwość materiałów do zmiany długości wraz ze zmianą poziomu wilgotności. Higrosterowane nawiewniki i kratki wywiewne wyposażone są w wiązkę taśm wykonaną z modyfikowanego poliamidu, który reaguje w sposób zdecydowany nawet na niewielkie zmiany wilgotności względnej. Za pomocą prostego układu mechanicznego zmiana długości taśm przekładana jest na ruch otwierający lub zamykający przepustnice (klapki, żaluzje itp.), co powoduje powiększenie lub dławienie strumienia napływającego powietrza.

Pole przepływu powietrza przez nawiewnik jest regulowane od 5 do 35 cm² w zależności od chwilowej wartości wilgotności względnej. Jeżeli pokój będzie pusty, powierzchnia otwarcia może wynosić tylko 5 cm2, jeżeli w pokoju pojawią się lokatorzy powierzchnia zwiększać się będzie płynnie aż do rozwarcia maksymalnego - 35 cm². Otwarcie nawiewnika w pokoju A do którego weszły osoby nie powoduje zmian napływu powietrza do innych pomieszczeń. W trakcie dnia większa część powietrza będzie napływać przez pokój dzienny, a w nocy przez pokoje sypialne.

Zapotrzebowanie dzienne powietrza wentylacyjnego

Zapotrzebowanie nocne powietrza wentylacyjnego

 
 W łazience oraz kuchni wybór pary wodnej, jako zanieczyszczenia charakterystycznego, jest jeszcze bardziej uzasadniony, gdyż przy braku innych zanieczyszczeń, w trakcie takich czynności jak kąpiel pod prysznicem lub przygotowanie posiłków, występuje duża emisja pary wodnej. Jednocześnie, w takich pomieszczeniach jak kuchnia czy WC, potrzeba zwiększonej wentylacji może być łatwo identyfikowana przez mieszkańców, umożliwia się zatem ręczne zwiększanie strumienia przepływającego powietrza. Po określonym czasie wyłącznik czasowy automatycznie przywróci podstawową wartość przepływu, aby przez zapomnienie nie ponosić dodatkowych kosztów energetycznych.

Mogłoby się wydawać, że jeśli nie ma żadnej emisji pary wodnej w kuchni, ani w łazience - jak to się dzieje w nocy - to strumień powietrza usuwanego przez kratkę zostanie gwałtownie ograniczony i nie będzie wystarczający na pokrycie potrzeb higienicznych w pokojach. W rzeczywistości, dzięki działaniu samoczynnie regulujących się nawiewników, powietrze będzie przepływało przez pokoje nasycając się wilgocią, a następnie napływało do kuchni czy łazienki co spowoduje, że kratki wywiewne nie będą dławione.

Warto raz jeszcze podkreślić, że im mniejszy całkowity przepływ powietrza przez mieszkanie tym ważniejszy jest jego odpowiedni podział.

W ciągu dnia strumień powietrza odprowadzanego z mieszkania uzależniony jest od potrzeb jakie powstają w pokoju dziennym oraz w kuchni. W ciągu nocy natomiast największy wpływ na zwiększanie strumienia doprowadzanego powietrza mają nawiewniki zlokalizowane w sypialniach.

Można mnożyć przykłady zmieniając układy pomieszczeń zajmowanych i pustych, co zresztą było robione w fazie technicznego zatwierdzania systemu, w celu weryfikacji jakości powietrza i strat energii. Wszystkie potrzeby dotyczące wymiany powietrza - niezależnie od tego jak bardzo są zmienne - mogą być realizowane przy tym systemie wentylacji, bez wprowadzania modyfikacji ani regulacji. Możliwe jest to dzięki dotrzymaniu wymogów jakościowych produkcji.

Przy zastosowaniu systemu wentylacji sterowanej wilgotnością powietrza, niezależnie od sposobu użytkowania mieszkania, zapewnione jest dotrzymanie wymagań odnośnie jakości powietrza, a stan techniczny budynku nie jest zagrożony. Co więcej, kontrola każdego pomieszczenia z osobna daje pewność, że jakość powietrza zostanie zapewniona w całym mieszkaniu. Ponadto wybór wilgotności względnej jako regulatora przepływu uwzględnia także czynnik termiczny, zmiany klimatu na zewnątrz budynku, w szczególności zmiany zawartości pary wodnej. Powietrze w zimie zawiera mniej pary wodnej, jest więc w pewien sposób bardziej wydajne w procesie zmniejszania wilgotności w mieszkaniu, przepływ powietrza może więc być mniejszy, a zatem mniejsze będą też straty cieplne.
 

Jacek Samborski

Ocena: brak ocen
Musisz się zalogować by móc ocenić ten artykuł.