Baza wiedzy rynkowej
Przeglądasz profil popularny
Kominek a wentylacja
Drukuj PowrótPowodem zakłóceń pracy kominka może być niewłaściwie pracujący wentylacja. Bywa też odwrotnie. Prawidłowo działający kominek może zakłócić pracę wentylacji. Jak tego uniknąć?
Rolą instalacji wentylacyjnej jest zapewnienie wymiany powietrza w budynku – usuwanie zanieczyszczonego powietrza i wszelkich niepożądanych produktów spalania (na przykład tlenku węgla, czyli czadu) oraz doprowadzenie odpowiedniej ilości świeżego powietrza z zewnątrz.
Jeśli w domu jest kominek, zadaniem instalacji wentylacyjnej jest doprowadzenie odpowiedniej ilości powietrza do bezpiecznego spalania. Roli wentylacji nie wolno lekceważyć, gdyż od jej poprawnego działania może zależeć zdrowie lub nawet życie domowników. Żadne urządzenie, w tym również kominek, nie może zakłócać jej działania. Dlatego ważne jest, aby rodzaj kominka dopasować do typu wentylacji.
Z drugiej strony źle działająca wentylacja może być powodem zakłóceń w pracy kominka, na przykład może powodować trudności w jego rozpalaniu lub napływanie dymu do pomieszczenia.
Kominki otwarte
Można je budować tylko w domach z wentylacją naturalną (grawitacyjną) lub mechaniczną nawiewno-wywiewną zrównoważoną albo nadciśnieniową.
Jeżeli wentylacja jest naturalna, w pokoju z kominkiem musi się znajdować kanał wywiewny przeznaczony wyłącznie dla tego pomieszczenia, wyprowadzony ponad dach zgodnie ze sztuką budowy kominów. Ale to nie wystarczy. Jeśli nie doprowadzimy do pomieszczenia odpowiedniej ilości świeżego powietrza, trudno będzie rozpalić ogień w kominku, ponieważ nie wytworzy się odpowiedni ciąg w kanale dymowym, w następstwie czego dym będzie się cofał do pomieszczenia. Jeżeli ogień już się pali, a powietrza jest za mało, zwykle następuje odwrócenie kierunku przepływu powietrza w kanale wentylacyjnym. Powietrze zamiast opuszczać pomieszczenie przez kanał wywiewny, dostaje się nim do wnętrza. Wraz z powietrzem zasysanym znad dachu przez kanał wentylacyjny do pomieszczenia najczęściej trafia też dym wciągany z usytuowanego zwykle w jego pobliżu kanału dymowego. Najlepiej więc doprowadzić powietrze do kominka specjalnym ocieplonym (by nie wyziębiać posadzki) kanałem w podłodze o średnicy co najmniej 160 mm, z przepustnicą pozwalającą zamknąć wlot do kanału, gdy kominek nie jest używany.
Zamiast kanału można zamontować w oknach lub w ścianach specjalnie dobrane nawiewniki powietrza. Jest to jednak rozwiązanie mniej wygodne, choć zalecane w każdej innej sytuacji jako bardzo skuteczny sposób doprowadzenia powietrza do celów wentylacyjnych.
Ze względu na powietrze potrzebne do spalania łączna wydajność nawiewników powinna być odpowiednio większa niż wymagana do wentylacji. Aby zatem wentylacja nie działała zbyt intensywnie w czasie, gdy kominek nie jest używany, część nawiewników powinna mieć konstrukcję umożliwiającą ich zamykanie.
W domu z wentylacją mechaniczną nawiewno-wywiewną konieczne jest takie zrównoważenie strumieni powietrza nawiewanego i wywiewanego, by ilość powietrza doprowadzanego kanałami
nawiewnymi była równa ilości powietrza usuwanego kanałami wywiewnymi. Ma to zabezpieczyć kominek przed odwracaniem ciągu w kanale dymowym. Ponieważ ze względu na rozkład pomieszczeń lub sposób ich użytkowania zrównoważenie strumieni powietrza nie zawsze jest łatwe, do pomieszczenia z kominkiem bezpieczniej jest nawiewać nieco więcej powietrza, aby wytworzyć w nim nadciśnienie. Wówczas nie dojdzie do zasysania dymu z kominka. W domu z wentylacją nawiewno-wywiewną okna powinny być szczelne. Dlatego niewskazany jest montaż nawiewników, których zadaniem byłoby doprowadzenie powietrza do kominka. Powietrze do spalania trzeba doprowadzić podpodłogowym kanałem z przepustnicą otwieraną na czas palenia w kominku.
Kominek zamknięty
Kominki z zamkniętą komorą spalania można instalować w domach z dowolnym systemem wentylacji: z wentylacją naturalną, mechaniczną nawiewno-wywiewną lub mechaniczną wywiewną.
Podobnie jednak jak w wypadku kominków z otwartym paleniskiem należy zadbać o doprowadzenie powietrza niezbędnego do spalania. Ze względu na budowę wkładów i kaset powietrze zwykle doprowadza się bezpośrednio do paleniska kanałem ułożonym pod podłogą pomieszczenia. Kanał powinien być ocieplony i mieć przepustnicę odcinającą. Jeśli w budynku jest wentylacja naturalna, w pomieszczeniu z kominkiem musi się znaleźć osobny kanał wentylacyjny Wentylacja nawiewno-wywiewna w zasadzie nie wymaga specjalnych rozwiązań, choć niektórzy projektanci i w tym przypadku proponują zastosowanie dodatkowego kanału wywiewnego w pokoju kominkowym.
Jest on zabezpieczeniem na wypadek, gdyby z kominka zaczął się wydostawać dym lub tlenek węgla, a drzwi oddzielające pomieszczenie z kominkiem od innych, w których znajdują się kanały wywiewne, były zamknięte.
Kominek z rozprowadzeniem ciepłego powietrza i rekuperator
Coraz więcej osób decyduje się na zainstalowanie takiego systemu w swoim domu i jest zainteresowanych możliwością połączenia go z układem DGP z kominka. Rozwiązanie takie jest możliwe, choć niełatwo je dobrze zrobić. Decyzję o połączeniu obydwu układów należy podjąć przed wykonaniem któregokolwiek z nich. Pozwoli to odpowiednio przygotować system wentylacji do podłączenia systemu DGP.
Główna trudność w zaprojektowaniu i wykonaniu połączonych instalacji polega na odpowiednim przygotowaniu sieci kanałów nawiewnych, aby jednocześnie transportowały świeże powietrze z centrali wentylacyjnej i powietrze wewnętrzne podgrzane przez kominek. Ich średnice muszą być większe. Są też potrzebne przepustnice regulujące przepływ powietrza. Główny kanał transportujący gorące powietrze z kominka podłącza się do powiększonego nawiewnego kanału wentylacyjnego. W kanale doprowadzającym gorące powietrze należy zamontować przepustnicę zwrotną, która będzie zabezpieczać kanał z gorącym powietrzem przed wtłaczaniem do niego powietrza z przewodu wentylacyjnego. Drugą przepustnicę trzeba zainstalować w kanale nawiewnym przed miejscem, w którym łączy się on z kanałem gorącego powietrza. W tym wypadku chodzi o zabezpieczenie centrali wentylacyjnej przed gorącym powietrzem z kominka. W takich instalacjach ważne jest poprawne dobranie wielkości kanałów, przepustnic, mocy wentylatora i wyregulowanie układu. Bezpieczniej jest wykonać dwie niezależne instalacje, zwłaszcza gdy jeden z systemów już istnieje. Instalacja jest droższa o koszt zakupu i ułożenia dodatkowych kanałów, ale nie ma ryzyka, że będzie źle działała.
Ocena: brak ocen
Musisz się zalogować by móc ocenić ten artykuł.
Rolą instalacji wentylacyjnej jest zapewnienie wymiany powietrza w budynku – usuwanie zanieczyszczonego powietrza i wszelkich niepożądanych produktów spalania (na przykład tlenku węgla, czyli czadu) oraz doprowadzenie odpowiedniej ilości świeżego powietrza z zewnątrz.
Jeśli w domu jest kominek, zadaniem instalacji wentylacyjnej jest doprowadzenie odpowiedniej ilości powietrza do bezpiecznego spalania. Roli wentylacji nie wolno lekceważyć, gdyż od jej poprawnego działania może zależeć zdrowie lub nawet życie domowników. Żadne urządzenie, w tym również kominek, nie może zakłócać jej działania. Dlatego ważne jest, aby rodzaj kominka dopasować do typu wentylacji.
Z drugiej strony źle działająca wentylacja może być powodem zakłóceń w pracy kominka, na przykład może powodować trudności w jego rozpalaniu lub napływanie dymu do pomieszczenia.
Kominki otwarte
Można je budować tylko w domach z wentylacją naturalną (grawitacyjną) lub mechaniczną nawiewno-wywiewną zrównoważoną albo nadciśnieniową.
Jeżeli wentylacja jest naturalna, w pokoju z kominkiem musi się znajdować kanał wywiewny przeznaczony wyłącznie dla tego pomieszczenia, wyprowadzony ponad dach zgodnie ze sztuką budowy kominów. Ale to nie wystarczy. Jeśli nie doprowadzimy do pomieszczenia odpowiedniej ilości świeżego powietrza, trudno będzie rozpalić ogień w kominku, ponieważ nie wytworzy się odpowiedni ciąg w kanale dymowym, w następstwie czego dym będzie się cofał do pomieszczenia. Jeżeli ogień już się pali, a powietrza jest za mało, zwykle następuje odwrócenie kierunku przepływu powietrza w kanale wentylacyjnym. Powietrze zamiast opuszczać pomieszczenie przez kanał wywiewny, dostaje się nim do wnętrza. Wraz z powietrzem zasysanym znad dachu przez kanał wentylacyjny do pomieszczenia najczęściej trafia też dym wciągany z usytuowanego zwykle w jego pobliżu kanału dymowego. Najlepiej więc doprowadzić powietrze do kominka specjalnym ocieplonym (by nie wyziębiać posadzki) kanałem w podłodze o średnicy co najmniej 160 mm, z przepustnicą pozwalającą zamknąć wlot do kanału, gdy kominek nie jest używany.
Zamiast kanału można zamontować w oknach lub w ścianach specjalnie dobrane nawiewniki powietrza. Jest to jednak rozwiązanie mniej wygodne, choć zalecane w każdej innej sytuacji jako bardzo skuteczny sposób doprowadzenia powietrza do celów wentylacyjnych.
Ze względu na powietrze potrzebne do spalania łączna wydajność nawiewników powinna być odpowiednio większa niż wymagana do wentylacji. Aby zatem wentylacja nie działała zbyt intensywnie w czasie, gdy kominek nie jest używany, część nawiewników powinna mieć konstrukcję umożliwiającą ich zamykanie.
W domu z wentylacją mechaniczną nawiewno-wywiewną konieczne jest takie zrównoważenie strumieni powietrza nawiewanego i wywiewanego, by ilość powietrza doprowadzanego kanałami
nawiewnymi była równa ilości powietrza usuwanego kanałami wywiewnymi. Ma to zabezpieczyć kominek przed odwracaniem ciągu w kanale dymowym. Ponieważ ze względu na rozkład pomieszczeń lub sposób ich użytkowania zrównoważenie strumieni powietrza nie zawsze jest łatwe, do pomieszczenia z kominkiem bezpieczniej jest nawiewać nieco więcej powietrza, aby wytworzyć w nim nadciśnienie. Wówczas nie dojdzie do zasysania dymu z kominka. W domu z wentylacją nawiewno-wywiewną okna powinny być szczelne. Dlatego niewskazany jest montaż nawiewników, których zadaniem byłoby doprowadzenie powietrza do kominka. Powietrze do spalania trzeba doprowadzić podpodłogowym kanałem z przepustnicą otwieraną na czas palenia w kominku.
Kominek zamknięty
Kominki z zamkniętą komorą spalania można instalować w domach z dowolnym systemem wentylacji: z wentylacją naturalną, mechaniczną nawiewno-wywiewną lub mechaniczną wywiewną.
Podobnie jednak jak w wypadku kominków z otwartym paleniskiem należy zadbać o doprowadzenie powietrza niezbędnego do spalania. Ze względu na budowę wkładów i kaset powietrze zwykle doprowadza się bezpośrednio do paleniska kanałem ułożonym pod podłogą pomieszczenia. Kanał powinien być ocieplony i mieć przepustnicę odcinającą. Jeśli w budynku jest wentylacja naturalna, w pomieszczeniu z kominkiem musi się znaleźć osobny kanał wentylacyjny Wentylacja nawiewno-wywiewna w zasadzie nie wymaga specjalnych rozwiązań, choć niektórzy projektanci i w tym przypadku proponują zastosowanie dodatkowego kanału wywiewnego w pokoju kominkowym.
Jest on zabezpieczeniem na wypadek, gdyby z kominka zaczął się wydostawać dym lub tlenek węgla, a drzwi oddzielające pomieszczenie z kominkiem od innych, w których znajdują się kanały wywiewne, były zamknięte.
Kominek z rozprowadzeniem ciepłego powietrza i rekuperator
Coraz więcej osób decyduje się na zainstalowanie takiego systemu w swoim domu i jest zainteresowanych możliwością połączenia go z układem DGP z kominka. Rozwiązanie takie jest możliwe, choć niełatwo je dobrze zrobić. Decyzję o połączeniu obydwu układów należy podjąć przed wykonaniem któregokolwiek z nich. Pozwoli to odpowiednio przygotować system wentylacji do podłączenia systemu DGP.
Główna trudność w zaprojektowaniu i wykonaniu połączonych instalacji polega na odpowiednim przygotowaniu sieci kanałów nawiewnych, aby jednocześnie transportowały świeże powietrze z centrali wentylacyjnej i powietrze wewnętrzne podgrzane przez kominek. Ich średnice muszą być większe. Są też potrzebne przepustnice regulujące przepływ powietrza. Główny kanał transportujący gorące powietrze z kominka podłącza się do powiększonego nawiewnego kanału wentylacyjnego. W kanale doprowadzającym gorące powietrze należy zamontować przepustnicę zwrotną, która będzie zabezpieczać kanał z gorącym powietrzem przed wtłaczaniem do niego powietrza z przewodu wentylacyjnego. Drugą przepustnicę trzeba zainstalować w kanale nawiewnym przed miejscem, w którym łączy się on z kanałem gorącego powietrza. W tym wypadku chodzi o zabezpieczenie centrali wentylacyjnej przed gorącym powietrzem z kominka. W takich instalacjach ważne jest poprawne dobranie wielkości kanałów, przepustnic, mocy wentylatora i wyregulowanie układu. Bezpieczniej jest wykonać dwie niezależne instalacje, zwłaszcza gdy jeden z systemów już istnieje. Instalacja jest droższa o koszt zakupu i ułożenia dodatkowych kanałów, ale nie ma ryzyka, że będzie źle działała.
Ocena: brak ocen
Musisz się zalogować by móc ocenić ten artykuł.
